چاشنیهای تفنگ میخکوب معمولا در دو نوع برنجی و نیکلی ساخته میشوند و در نوارهای پلاستیکی با رنگهای مختلف طبقهبندی شدهاند. هر رنگ معرف سرعت آن چاشنی خواهد بود. متداولترین چاشنیها که برای مقاصد عمومی و سرعتهای متوسط به کار گرفته میشوند به رنگهای قهوهای، سبز و زرد هستند. همچنین رنگهای خاکستری، قرمز و بنفش نیز وجود دارند که برای سرعتهای کمتر و بیشتر استفاده میشوند.
چاشنیهای تفنگ میخکوب به طور خاص طراحی شده اند و در اکثر موارد همان چاشنیهای معمولی اسلحه هستند که گلوله آن حذف شده است و غلافشان عوض شده است. همچنین نوع مرسوم آنها کالیبر 22 است که 5.6 میلی متر قطر دارد. این چاشنیها یا به صورت تکی یا به صورت نوار پلاستیکی در تفنگ قرار داده می شوند.
شلیک وقتی فعال میشود که پین شلیک به قسمت انتهایی فشنگ (پرایمر) ضربه میزند. این ضربه باعث انفجار چاشنی موجود در آن میشود. فشار گازهای آزاد شده در اثر سوختن چاشنی باعث ایجاد نیروی شدیدی میشود که به انتهای میخ و یا پیستون نیرو وارد می کند و آن را به سمت هدف پرتاب میکند
در تفنگهای میخکوب دو نوع میخ متداول وجود دارد: میخ نفوذی و میخ رزوه شده (میخ دوسر متصل)
در مقاله های بعدی بزودی در مورد انواع میخ ها توضیح خواهیم داد.
تفنگهای میخکوب در دو نوع کم سرعت و پرسرعت دستهبندی میشوند. در تفنگ میخ کوب پر سرعت، نیروی محرک ناشی از انفجار چاشنی مستقیما روی میخ (اتصال دهنده) عمل میکند. در تفنگ میخکوب کم سرعت یک پیستون داخل محفظه تفنگ وجود دارد و نیروی محرک روی این پیستون عمل میکند و باعث حرکت سریع میخ میشود.
اگر میانگین سرعت آزمایشهای تفنگ میخکوب از 100 متر بر ثانیه تجاوز نکند آن را تفنگ میخ کوب کم سرعت می نامند.