مانند بسیاری از چیزهای هزاران سال پیش، باغ های روی پشت بام نیز به زیگورات های باستانی بین النهرین برمی گردد که بین 4000 تا 600 سال قبل از میلاد ساخته شده اند. روف گاردن ها مجموعه ای از پله ها را در امتداد محیط هرم پلکانی تشکیل می دادند و دسترسی به طبقات مختلف سازه را فراهم می کردند. اتاق های داخلی وجود نداشت، درختان و گل ها در تراس روی زیگورات ها مکانی خنک و سایه را برای بازدیدکنندگان از خورشید فروزان بابل فراهم می کرد.
باغهای معلق بابل از معروفترین کاشتهای باستانی هستند و گیاهان دنبالهدار آنها به کف کاشتهشدهای رسیدند که حدود ۷۵ فوت بالاتر از سطح زمین قرار داشت. آنها توسط نبوکدنصر پادشاه برای همسرش آمیتیس که در آرزوی سرزمین کوهستانی خود یعنی ماد بود ساخته شدند. آنها یک شگفتی مهندسی بودند و شاید مشهورترین باغ های پشت بام تا به امروز باشند.
وزن باغ توسط طاقهایی که دیوارهای آن 16 فوت ضخامت داشتند تحمل میشد و از طریق یک سیستم آبیاری پیچیده که توسط ماشینهایی که از دید عموم پنهان بود، آبیاری میشد. آنها آبی به دست آوردند که از رودخانه فرات، هشت فوت پایین تر، به بالای بام گاردن پمپ می شد.
پس از اینکه شهر با خاکستر و سنگ پا ناشی از فوران آتشفشانی کوه وزوویوس در سال 79 پس از میلاد پوشیده شد، یک باغ پشت بام در ویلا اسرار در پمپئی پیدا شد. شکل ویلا به گونه ای بود که گیاهان مستقیماً رشد می کردند. روی خاک روی پشت بام روف گاردن به عنوان یک اتاق نشیمن در فضای باز عمل می کرد و مرکز فعالیت های اجتماعی بود و توسط یک ستون سنگی قوسی پشتیبانی می شد.
این اقامتگاه تابستانی خصوصی پاپ پیوس دوم بود و بخشی از طرح توسعه گستردهتری بود که توسط پاپ برای زادگاهش، پینزا پیشبینی شده بود. این اولین نمونه از برنامه ریزی شهری در اروپا است و این پروژه به دلیل موفقیت در ایجاد یک شهر ایده آل مورد تجلیل قرار گرفت. در سال 1463 طراحی شد و باغ پشت بام پر از درختان مجسمهسازی شده و پارترهای آراسته شده بود.
در دهه 1890، نروژیها سقفهای خاکی خود را با خاک پر کردند و علفها و گیاهان دیگر را کاشتند تا به تثبیت زمین روی سقف کمک کنند. علاوه بر این، آنها به کاهش آسیبهای ناشی از باران به سقفها و جلوگیری از پوسیدگی آنها کمک کردند. علاوه بر این، آنها ساختار سقف را تقویت کردند. نروژی هایی که بعداً به کانادا و ایالات متحده مهاجرت کردند، همین سازه ها و طرح ها را با خود آوردند.
باغ های پشت بام در دهه 1980 در نیویورک شروع به ظهور کردند و طراحان تصور می کردند که آنها را تحت الشعاع سایر اشکال سرگرمی تابستانی قرار می دهند و بخشی ضروری از زندگی خواهند بود. در این زمان، تئاترها در نیویورک فقط در ماه های زمستان اجرا می شوند، اما معرفی باغ روی پشت بام به آنها کمک کرد تا تولیدات خود را در طول ماه های تابستان گسترش دهند. این تئاتر به موفقترین تئاتر نیویورک تبدیل شد و در ترغیب سایر تئاترها به نصب باغ روی پشت بامهایشان مؤثر بود. در واقع، باغ های مدیسون اسکوئر و باغ های زمستانی، هر دو نام خود را از باغ های پشت بام خود گرفته اند.
معماران از اوایل قرن بیستم، باغ های روی پشت بام بیشتری را در طرح های خود گنجانده اند و چنین روندهایی تا به امروز ادامه داشته است. به عنوان مثال، Cinq Points de l’Architecture که توسط لوکوربوزیه ساخته شد، به گونه ای طراحی شد که روف گاردن یک سقف مسطح بود که در نظر گرفته شده بود تا یک اتاق نشیمن در فضای باز باشد، جایی که مردم در آن ورزش کنند و از هوای تازه لذت ببرند. پس از آن سقف یک سکوی عالی برای ساخت یک سقف گیاهی ارائه می دهد.
کشورهایی مانند سوئیس، کانادا و فرانسه همگی قوانینی را تصویب کردهاند که بر اساس آن باید تمام ساختمانهای تجاری و مسکونی با پشت بامهای سبز نصب شوند. استرالیا نیز در حال عقب نشینی است، زیرا می بیند که ساختمان های بیشتری از همین موارد استفاده می کنند، اگرچه توسط قانون الزامی نشده است.
برچسب ها
ارسال دیدگاه
دیدگاه ها
آخرین مطالب
پربازدیدترین مطالب