بنابراین قبل از انجام هرگونه گودبرداری باید مطالعه کافی بر روی سازه اصلی، سطح زیرسطحی سازه اصلی و سازه ها و تاسیسات مجاور انجام شود تا نحوه نگهداری و نوع سازه نگهبان مشخص شود.
این روش به عنوان یک روش رایج در تثبیت موقت گودال در مناطق شهری استفاده می شود. در این روش از پروفیل های فولادی معمولی به صورت ستون های پیوسته فرو رفته در خاک استفاده می شود که تا عمق کف گود اجرا خواهد شد. فاصله بین المان ها بین 2 تا 4 متر است به طوری که فضای بین آنها را می توان با الوارهای چوبی پر کرد. این روش از مهاربندهای کششی برای محافظت از کناره های گود استفاده می شود و اتصال ما بین ستون ها توسط مهاربندها و جوشکاری انجام می شود.
این عملیات ادامه پیدا می کند و در هر مرحله قطعات افقی قرار گرفته در تراز های بالاتر به سمت پایین هدایت شده و روی آن با قطعات افقی جدید پوشانده می شود تا گود برداری به اتمام برسد.
در هنگام طی نمودن هر مرحله با توجه به فضای بین قطعات افقی و خاک پشت آن اقدامات لازم جهت پرکردن این فضا بوسیله مواد پرکننده ای که خاصیت زهکش را نیز داشته باشد و همچنین تزریق دوغاب سیمان به خاک پشت دیوار و یا در صورت نیاز گودبرداری به روش نیلینگ انجام می شود.
در صورتی که عمق گودبرداری بیشتر از حد استاندارد و توان مقاومتی پروفیل های عمودی باشد، بوسیله پروفیل های فولادی نرمال بصورت افقی، ستونهای عمودی را به یکدیگر متصل می نمایند و مقاومت لازم را با ایجاد یک کلاف پیوسته ایجاد می نمایند.
به طور کلی، مهاربندی توسط المانهای کششی (مانند نیلینگ) یک روش مؤثر و اقتصادی برای تثبیت و پایدارسازی خاکهای نرم و نیمهسفت است که در بسیاری از پروژههای ساختمانی و زمینشناسی مهندسی استفاده میشود.
برچسب ها
ارسال دیدگاه
دیدگاه ها
آخرین مطالب
پربازدیدترین مطالب